با توجه به فرا رسیدن ماه مبارک رمضان حاج آقا در بیانات خود تذکراتی چند در خصوص فضیلت ماه مبارک و همچنین استفاده بهتر از این ماه بیان فرمودند. نکته جالبی که در صحبتهای حضرت استاد بود این موضوع است که زمانی که ایشان در خصوص غذا خوردن در ماه مبارک صحبت می فرمودند حاضرین گریه می کردند و همانطور که قبلا هم عرض کردم این هنر استاد است که با یک دانه خرما چنان روضه ای می خوانند که دل همه عاشقان رو به لرزه میاندازد. شاید با خواندن مطالب شما نیز از این اشک بهره ای برده باشید انشاءالله:

انشاءالله که همه مومنین برای این مهمانی عظیم آماده بشوند. شبهای مسجد ارک به لطف خدا از جمعه شب شروع خواهد شد و کمیل حضرت عبدالعظیم علیه السلام این هفته برپا خواهد بود. سعی هم بر این شده که مراسم ساعت 2:45 بامداد به پایان برسه تا عزیزان جهت رفتن به منزل و صرف سحری زمان لازم رو داشته باشند.

یادتون باشه ومخصوصا به جوانترها عرض می کنم یک وقتی اشتباه نکنید و سحری نخورده روزه بگیرید. ثواب روزه کسی که سحری خورده چند برابر میشه. خدا کسی که سحری می خوره و روزه میگیره رو بیشتر دوست داره.

غذا بخورید، خرما بخورید، خرما رو به عشق حضرت زهرا سلام الله علیها بخورید که چقدر حضرت خرما دوست داشتند. وقتی می خوری بگو بی بی جان خوشا به حال حضرت سلمان که شما برای او خرما کنار گذاشتین. آب بخورید به نام حسین (ع)، نان بخورید با یاد امیرالمومنین که با نان جو سیاه روزه می گرفت. یعنی هر چیزی که می خوری می تونی به یاد اهل بیت باشی. بعد می بینی نیم ساعته داری گریه می کنی و خرما تو دستت مونده. بگو خدا لعنت کنه که خرما به این خوبی و میوه بهشتی رو در شام و کوفه به بچه ها یابی عبدالله صدقه دادند.

یعنی در این ماه با غذا خوردن هم می تونی عبادت کنی، به شرط اینکه سر خودت رو خلوت کنی. این ماه به قدری عظیم است که با این همه منبر و سخنرانی که بزرگان در عظمت این ماه صحبت می کنند و این همه در بخش های مذهبی رادیو و تلویزیون گفته میشه باز ما همینجور بی معرفت وارد این ماه می شویم و وداع می کنیم و نا تمام می مونه.

چرا برای تو نا تمامه و برای بعضی تمام شده و زیبا؟ چون سر خودت رو خلوت نکردی و مشغله داری. بحثی هم که در امین الله داریم در همین مورده که "مولعة بذکرک و دعائک" ما ولع به دنیا و حرص به گناه داریم نه ذکر خدا. خدا که در این ماه با غل و زنجیر کردن شیاطین کمکت می کنه پس خودت هم کمک کن تا آزاد بشی برای این مهمانی.

تازه در این ماه می فهمی که هر چی می کشی از نفس خودت می کشی و همه دشمن تو نفس توست.

با این وضع اصلا نمیشه مهمانی خدا رفت و از طرفی اگر هم نری سرت کلاه رفته. چون میگن با هر سر و وضعی که هستی بیا. وقتیکه ایها الناس اومده یعنی همه بیان. کسی نمی تونه بگه منظور مومنین و مخلصین و عارفین بوده بلکه همه دعوت هستند.

حالا تو چطور می تونی بهره ببری؟ اولین کار قبل از هر کاری حتی قبل از استغفار اینه که سر خودت رو خلوت کنی. حالا یک نفر معنی این نحرف رو نمی فهمه و موهاش رو کوتاه می کنه چون نمی فهمه، این گرفتاری که با وسایل و ارتباطات دور خودمون درست کردیم مشغولیت میاره. حالا ماه مبارک باید حتما ببینه تو فلان سایت چی نوشته، یا فلان شخص چی گفته.

یک مقداری با قرآن آشنا بشوید که زمینه خلوت کردن اطرافتون با خواندن قرآن محیا میشه. فقط قرآن. البته بی ادبیه که در مقابل ساحت مقدس حضرت حجت علیه السلام این حرف رو میزنم ولی حداقل به اندازه زمان خوردن صبحانه و ناهار قرآن بخون. اگر نمی تونی حداقل بخواب که خواب هم در این ماه عبادته. ببینید راه رسیدن به خداوند زیاده و از همه بهتر محبت علی علیه السلام است.

امسال هم اعلام کردیم که سال امام هادی علیه السلام است به خاطر این اهانتی که به ساحت مقدس حضرت شد. اگر می تونید این سه روز آخر ماه شعبان رو روزه بگیرید که فرمودند حقیقت این سه ماه رو یکجا می دهند.

شما من رو دعا کنید و من هم شما رو دعا می کنم. کمتر بخوابید و بیشتر عبادت کنید. شما ببینید که بزرگان دین ما چند ساعت می خوابیدند، تحقیق کنید. 90 سال و 100 سال هم عمر کرده اند.

مسائل شرعی خودتون رو ریز به ریز سوال کنید. سعی کنید تا جائیکه می تونید فکرتون رو آزاد کنید، به هر حال شرایط اقتصادی سخت شده، گرانی هست و هر کس که منکر بشه دروغ میگه ولی هر کسی که اعتقاد داره می دونه که خدا با هر شرایطی روزی رو میده. رزاقیت صفت ذاتی خداوند است و روزی بنده گردن خداست.

یک عده هم ممکنه تا بعد از ماه رمضان از دنیا بروند. به سلامتی، "السلام یوم ولدت و یوم اموت" خدا کنه هر کسی که از بین ما میره با ذکر حسین (ع) بمیره. ما با مردن مشکلی نداریم. مشکل ما رفاقتمون با امام زمان است. اگر بتونیم این شبها با یک سلام به مادرش یا یک سلام به ابی عبدالله دل آقامون رو به دست بیاریم خیلی خوب میشه. آقا از ما خوشش میاد. می گیم آقا ببین روزه هستیم و لبهامون تشنه است، ما اصلا تشنگی قیامت رو نمی فهمیم ولی به یاد لب تشنه حسین بودن رو می فهمیم.

موقع افطار قبل از اینکه با کسی حرف بزنی بگو آقا با همه بی ادبی خواستم بگم روزتون قبول باشه. عیبی نداره. به پیغمبر هم می گفتند، به اهل بیت هم می گفتند اونها هم جواب می دادند روزه شما هم قبول باشه. خدا رحمت کنه مرحوم رجبی پدر غلامعلی رجبی رو می گفت: من بعضی وقتها پای سفره که میشینم میگم آقا قربون نمکدونت برم، قربون این غذات برو که به من دادی. من کجا لیاقت داشتم. با خدا عشق بازی کنید. عاشق نگشته ای که کشی انتظار یار . . .

مواظب سفره های که می اندازید باشید. اگر می بینید مشکل دارین سفره مجزا بندازید. مواظب جاهائیکه دعوت میکنند باشید. طرف خمس نمیده ولی تو فلان هتل افطاری میده. من نمی دونم این قانونها رو از کجای دین گرفتند، از بهائیت گرفتند. سبحان الله که ما نفهمیدیم دین چطور مزه میده که اینجور دین رو یاد گرفتند.

خدایا به حق حضرت زهرا سلام الله علیها به ما حقیقت دین رو بفهمون. توفیق روزه داری، شب زنده داری، اشک چشم مخصوصا گریه بر ابی عبدالله به همه ما عنایت بفرما.