شعری از آیت الله صافی گلپایگانی بمناسبت سالروز میلاد صاحب الزمان(عج)
شُکر فراوان که از عنایت یزدان
بار دگر شد پدید نیمه‌شعبان
فخر زمین می‌کند به روضه‌ی رضوان
از قدم پیشوای عالم امکان
حضرت صاحب زمان ولیّ جهان‌بان
حجتِ بِن عسکری امام معظم
آن که نظام جهان به اوست منظم
پیشرو و پیشوای اکبر و اعظم
علّتِ غایی ز خلق عالم و آدم
سایه‌ی حق عین‌حق خلیفه‌ی یزدان
شمس ولایت بود به نور فِشانی
در طرب و شوق و ذوق عالی و دانی
ریزد از بهر طبع دُرّ معانی
از پی مدح خدایگانِ جهانی
حضرت مهدی امین قادر سبحان
حامی مستضعفان خلاصه‌ی ایجاد
آن‌که جهان را ز عدل می‌کند آباد
و آن که کَنَد ریشه‌ی جهالت و بیداد
محو نماید رسوم باطل و الحاد
قدرت حق نور حق یگانه‌ی دوران
مولد سلطان دین امام مبین است
مبدأ عصر جدید و دور نوین است
خرّم و بَهّاج آسمان و زمین است
محفل جشن وِلا بهشت برین است
عید سعید است و خلق خرّم و شادان
روز ظهورش بزرگ روز خدایی است
روز کمال عقول و جهل‌زدایی است
روز عدالت مآب و عدل نهایی است
روز فلاح و نجات و روز رهایی است
روز امان است و روز عزّت انسان
