آب صاف خوشگوار است.صدایش هم قشنگ است، خرابی هم ندارد وخلق هم از آن استفاده می کنند،زمین حالش از آن جا می آید وگل های محمدی می رویاند.آب گل آلود صدای بدی دارد،خرابی هم دارد،ولی کمی که جلو رفت،دریک گودال می افتد وجلویش بسته می شود،آن وقت گِل هایش ته نشین می شودوآب صاف می شود.ابتلائات گودال هایی هستند که خدا برای هرکس که طغیان کند،پیش می آوردوجلوی آن را می بندد تا صاف شود.تواگرجلوی غضب وطغیان خوددر برابر دیگران را بگیری،نیازی به گودال ابتلائات نخواهی داشت وخدا هم پیش نمی آورد.

اگر کسی نقص یا ابتلاء وکمبودی در زندگی دارد،خداوند متعال حتماً از راه دیگری جبران می کند.درسابق مثلاً اگر کسی زلف نداشت وکچل بود،درعوض صدای قشنگی داشت،به طوری که بیست نفر زلف دار اطراف اوبودند.

مرحوم دولابی رحمه الله علیه